zaterdag 11 oktober 2014

Kolderiek vermaak

Zo nu en dan kom ik speelmateriaal tegen voor kinderen waarvan ik niet begrijp dat het gemaakt is zoals het is. Van speelgoed tot speeltoestel, al te vaak heb ik mezelf achter mijn oren moeten krabben om ergens het nut, de logica of speelplezier van in te zien. Play-Doh is hier een voorbeeld van en is de eerste in de reeks 'Kolderiek vermaak' die aan bod komt.



Play-Doh

Als je een van de grote speelgoedketens binnenloopt en je vraagt naar klei dan brengen ze je Play-Doh. Iedereen kent het wel. De gele potjes met binnenin een kneedbare substantie die in alle kleuren te verkrijgen is. 




De hoofdingrediënten zijn tarwe, water en zout. Uiteraard zit er een portie conserveringsmiddelen in om de groei van bacteriën en schimmels tegen te gaan. 

Kleien is een waar festijn voor de zintuigen. Kinderen kunnen kneden, rollen, trekken, duwen en zo iets creëren met hun eigen handen. Play-Doh doet daar nog een schepje bovenop. Buiten het feit dat het een kneedbare substantie is biedt het nog wat extra's voor de zintuigen: Het aroma komt je tegemoet zodra je het potje opendoet. Een vanille extract dringt je neusgaten binnen waarna de weerkaatsing van het licht in je ogen de felle kleurstoffen verraadt.  



En dat zijn precies de extra's die er niet toe doen. Ik heb nog nooit meegemaakt dat een kind de verschillende kleuren Play-Doh gescheiden houdt of het na afloop perfect gaat sorteren op kleur. Gevolg: na drie keer met de Play-Doh te hebben gespeeld is het een bruine brij van klei geworden.

Het vreemdste vind ik nog wel de keuze voor de zoete geur. Het eerste dat een kind wil doen als het de zoete geur ruikt is het proeven. Opvallend vond ik ook toen ik aan het googlen was naar afbeeldingen van Play-Doh, ik veel kunstwerkjes tegenkwam in de categorie eten. Kinderen maken er koekjes, snoepjes, cakejes en zelfs hamburgers van. De associatie met voedsel en dan met name zoetigheid wordt dus snel gelegd. Hiermee gaat Play-Doh zijn eigen doel voorbij: Imagination taking shape en hebben ze aan hun Amerikaanse commercials moeten toevoegen Fun to play with, not to eat. Kom op!

Laatste wat ik erover wil zeggen. Play-Doh doet mij altijd zo denken aan de fantastische film 'Hook'. De gerechten (daar heb je het weer) die Peter Pan en de kinderen in deze scene fantaseren hebben veel weg van de kleurtjesklei.   




Heb jij ook een voorbeeld van 'Kolderiek Vermaak'? mail me dan en ik plaats het op mijn blog.

Filmtip: Hook | 1991 | Robin Williams, Dustin Hoffman, Julia Roberts