Met het openbaar vervoer reizen wordt door velen van ons als vervelend ervaren. Niet door je peuter! Wat een druilerige zondagmiddag had kunnen worden werd een groot avontuur!
Tijdens het seizoen zetten we Kees regelmatig af bij de spelersbus zodat we dan een auto tot onze beschikking hebben. DE spelersbus. Het is iets mythisch geworden voor Abel. Alleen papa en andere mannen van het team mogen in die bus. "Mama niet, Abel ook niet in spelersbus" zegt hij dan met een pruillipje. Hier moet ik steeds maar weer bevestigend op reageren. Tijd om met die jongen een ritje te maken in de bus.
We wonen dan wel in een gat maar een buslijn hebben ze hier nog net wel. Eén keer per uur vertrekt het grote voertuig vanaf een bushalte vlakbij ons huis. Het regende ook nog eens. Dat betekent regenlaarzen aan en paraplu mee a.k.a FEEST!
We moesten er even op wachten maar "busje komt zo Abel, echt waar." Na enkele minuten kwam die dan. Waar Abel eerst nog vrolijk 'de wielen van de bus...' Aan het zingen was, werd het nu toch wel spannend. We gingen echt instappen. Psssssssshhhht met een grote zucht zakte de bus tot net boven de grond om ons gemakkelijk te laten instappen.
Übermodern pakte ik mijn OV chipkaart en.... bleep -> rood licht! 'Pas verlopen' gaf het apparaat aan. Wat? "Probeert u het nog eens, nu wat langzamer zei de buschauffeur." 'Bleep' weer dat rode licht en die vreemde woorden 'pas verlopen'. Inmiddels was ook ik rood aangelopen en stamelde "kan ik nog een gewoon kaartje kopen?" Ja dat kon. Dat was dan 3,50 Euro. Woei, nu werd de rit niet alleen spannend voor Abel maar ook voor mij. Alle kleine centjes moesten eraan te pas komen maar het was net genoeg. Het kaartje kon gekocht worden en we konden plaatsnemen.
Het was een succes. Zelfs zo'n succes dat er tranen met tuiten werden gehuild toen papa ons kwam oppikken. Hij wilde zo graag met de bus ook weer terug. Maar mijn kleingeld was op, het regende inmiddels pijpenstelen en dat van één keer per uur geldt ook voor de terugreis.
Al met al was het een geslaagd uitje. Abel is nu over-geïnteresseerd in de grote gevaartes en benoemt ze allemaal: de stadsbus, de vakantiebus en..... de spelersbus natuurlijk! maar die staat nog in de garage.