We zitten er middenin.
De playoffs zijn in volle gang. Anders dan bij het voetbal is de nummer 1 in de competitie niet automatisch kampioen maar mogen de eerste acht uit de league, middels een playoff systeem, tegen elkaar gaan strijden voor de titel.
Verdeeld over drie rondes wordt de strijd aangegaan. Hoe hoger geklasseerd, hoe meer voordeel ten opzichte van je tegenstander. Op papier tenminste.....

Met meer dan tien jaar publiekservaring weet ik dat alles mogelijk is in deze periode. Iedereen heeft één doel en dat is kampioen worden. Zo hebben we, in een ver verleden, meegemaakt dat we als heerser van de competitie eindigden en in de eerste ronde van de playoffs eruit geknikkerd werden door de nummer acht. Nu ook, Groningen, de favoriet op papier gaat onderuit tegen Leiden in eigen huis!
De weg naar het kampioenschap kan grillig verlopen. In 2012 hebben we een bizarre, nieuw in het leven geroepen, poulefase overleefd door middel van een, met meer dan 20 punten verschil, noodzakelijke overwinning. Vervolgens in de halve finale een 'do-or-die' wedstrijd winnen met twee basisspelers geschorst op de bank, waarna we deze serie positief hebben afgesloten met een bloedstollende vijfde wedstrijd in het Hoge Noorden. De finale zelf leek na al deze trammelant bijna 'a piece of cake'. Met een 4-1 overwinning op Leiden namen we het landskampioenschap mee naar Den Bosch.
Voordat de kinderen er waren was ik erbij. Uit of thuis, Den Bosch of Groningen, het maakte niet uit, ik was er. Vaak met familie en vriendinnen. Nu is dat anders. Mijn jongens komen op de eerste plek en niet iedere sporthal, laat staan elk tijdstip is geschikt voor mijn kleine hummeltjes. Ik moet creatief zijn met bronnen om de wedstrijden te kunnen volgen. Zo heb ik in 2012, de bloedstollende vijfde wedstrijd van de halve finale via Radio Noord gevolgd. Tegenwoordig maken bijna alle clubs gebruik van livestreams en hier ben ik zeer dankbaar voor.
De playoffs; ze zijn zenuwslopend en vermoeiend, maar heerlijk en opwindend tegelijkertijd. De eerste ronde is achter de rug en we spelen nu de halve finale. We zitten in de playoff modus en leven van wedstrijd tot wedstrijd. Volgende week kunnen we zomaar in de finale zitten.... of in de auto naar Frankrijk.

Met meer dan tien jaar publiekservaring weet ik dat alles mogelijk is in deze periode. Iedereen heeft één doel en dat is kampioen worden. Zo hebben we, in een ver verleden, meegemaakt dat we als heerser van de competitie eindigden en in de eerste ronde van de playoffs eruit geknikkerd werden door de nummer acht. Nu ook, Groningen, de favoriet op papier gaat onderuit tegen Leiden in eigen huis!
De weg naar het kampioenschap kan grillig verlopen. In 2012 hebben we een bizarre, nieuw in het leven geroepen, poulefase overleefd door middel van een, met meer dan 20 punten verschil, noodzakelijke overwinning. Vervolgens in de halve finale een 'do-or-die' wedstrijd winnen met twee basisspelers geschorst op de bank, waarna we deze serie positief hebben afgesloten met een bloedstollende vijfde wedstrijd in het Hoge Noorden. De finale zelf leek na al deze trammelant bijna 'a piece of cake'. Met een 4-1 overwinning op Leiden namen we het landskampioenschap mee naar Den Bosch.
Voordat de kinderen er waren was ik erbij. Uit of thuis, Den Bosch of Groningen, het maakte niet uit, ik was er. Vaak met familie en vriendinnen. Nu is dat anders. Mijn jongens komen op de eerste plek en niet iedere sporthal, laat staan elk tijdstip is geschikt voor mijn kleine hummeltjes. Ik moet creatief zijn met bronnen om de wedstrijden te kunnen volgen. Zo heb ik in 2012, de bloedstollende vijfde wedstrijd van de halve finale via Radio Noord gevolgd. Tegenwoordig maken bijna alle clubs gebruik van livestreams en hier ben ik zeer dankbaar voor.
De playoffs; ze zijn zenuwslopend en vermoeiend, maar heerlijk en opwindend tegelijkertijd. De eerste ronde is achter de rug en we spelen nu de halve finale. We zitten in de playoff modus en leven van wedstrijd tot wedstrijd. Volgende week kunnen we zomaar in de finale zitten.... of in de auto naar Frankrijk.